Ibn Redžeb uvádí ve své knize Letáifu l-me’árif několik podání o přednostech a hodnotě půstu během horkých dní:
Ibn Redžeb uvádí ve své knize Letáifu l-me’árif několik podání o přednostech a hodnotě půstu během horkých dní:
ومما يضاعف ثوابه في شدة الحر من الطاعات: الصيام لما فيه من ظمأ الهواجر، ولهذا كان معاذ بن جبل يتأسف عند موته على ما يفوته من ظمأ الهواجر، وكذلك غيره من السلف، وروي عن أبي بكر الصديق رضي الله عنه أنه كان يصوم في الصيف ويفطر في الشتاء، ووصى عمر رضي الله عنه عند موته ابنه عبد الله فقال له: عليك بخصال الإيمان وسمى أولها: الصوم في شدة الحر في الصيف. قال القاسم بن محمد: كانت عائشة رضي الله عنها تصوم في الحر الشديد، قيل له: ما حملها على ذلك ؟ قال: كانت تبادر الموت. وكان مجمع التيمي يصوم في الصيف حتى يسقط. كانت بعض الصالحات تتوخى أشد الأيام حرا فتصومه، فيقال لها في ذلك؟ فتقول: إن السعر إذا رخص اشتراه كل أحد. تشير إلى أنها لا تؤثر إلا العمل الذي لا يقدر عليه إلا قليل من الناس لشدته عليهم، وهذا من علو الهمة
"… Z těch aktů uctívání, jejichž hodnota se za horka mnohonásobí je i půst, kvůli žízni, kterou člověk zakouší v poledním vedru. Kvůli tomu Mu’áz ibn Džebel, když umíral, litoval, že už nikdy nebude moci zažít polední žízně.
Toto byl i přístup zbožných předků.
Proto se uvádí, že se Abú Bekr postíval v létě a nepostíval se v zimě. Omar svému synu ‘Abdulláhovi na smrtelné posteli radil: „Snaž se získat charakteristiky víry,“ a jako první mezi nimi zmínil půst v žáru poledního letního vedra.
Al-Kásim bin Muhammed uvádí, že ‘Á’iša se také postívala v největších vedrech. „Co ji k tomu vedlo?“ tázali se jej. Odpověděl: „Chtěla využít předností těchto dnů dříve, než ji potká smrt." Mnohé další zbožné ženy se postily záměrně v období největších veder. Říkávaly: „Pokud je cena nízká, koupí si každý," tj. chtěly činit takové sktuky, kterých byl schopen jen málokdo vzhledem tomu, jak obtížné jsou. To je dokladem vysokých ambic, které tyto zbožné ženy měly.
كان أبوموسى الأشعري في سفينة فسمع هاتفا يهتف: يا أهل المركب قفوا يقولها ثلاثا. فقال أبوموسى: يا هذا كيف نقف! ألا ترى ما نحن فيه، كيف نستطيع وقوفا؟ فقال الهاتف: ألا أخبركم بقضاء قضاه الله على نفسه ؟ قال: بلى! أخبرنا. قال: فإن الله قضى على نفسه أنه من عطّش نفسه لله في يوم حار كان حقا على الله أن يرويه يوم القيامة، فكان أبوموسى يتوخى ذلك اليوم الحار الشديد الحر الذي يكاد الإنسان ينسلخ منه فيصومه.
Abú Músá al-Aš’arí se plavil na loidi a slyšel někoho volat: „Cestující, postavte se!“ Dotyčný to zvolal třikrát. Abú Músá mu pravil: „Jak si máme stoupnout? Což nás nevidíš, kde jsme? Jak se máme postavit?" Volající tedy odpověděl: „Dovolíte mi zpravit vás o předpisu, kterým Alláh zavázal Sám sebe?“ Řekl: „Ovšemže. Povídej.“ Dotyčný pravil: „Kdokoli sebe sama přivede k žízni během horkého dne jen kvůli Alláhu, má u Alláha právo, aby mu tuto jeho žízeň utišil v Den Zmrtvýchvstání.“ Abú Músá se pak záměrně postíval také v horkých letních dnech.
قال كعب: إن الله تعالى قال لموسى: إني آليت على نفسي أنه من عطش نفسه لي أن أرويه يوم القيامة. وقال غيره: مكتوب في التوراة طوبى لمن جوّع نفسه ليوم الشبع الأكبر، طوبى لمن عطش نفسه ليوم الري الأكبر
Ka’b uvádí, že Alláh pravil Músáovi: „Učiním Sám Sobě povinností, že kdokoli žízní jen kvůli mně, toho žízeň v Den Zmrtvýchvstání Já uhasím.“ Další tvrdí, že v Tóře stálo: „Blahoslaveni záměrně hladovějící, očekávající odměnu Velikého dne, kdy bude jejich hlad utišen a blahoslaveni záměrně žíznící, očekávající odměnu Velikého Dne, kdy bude jejich žízeň uhašena."
قال الحسن: تقول الحوراء لولي الله وهو متكىء معها على نهر الخمر في الجنة تعاطيه الكأس في أنعم عيشه: أتدري أي يوم زوجنيك الله؟ إنه نظر إليك في يوم صائف بعيد ما بين الطرفين، وأنت في ظمأ هاجرة من جهد العطش، فباهى بك الملائكة وقال: انظروا إلى عبدي ترك زوجته ولذته وطعامه وشرابه من أجلي، رغبة فيما عندي، اشهدوا أني قد غفرت له، فغفر لك يومئذ وزوجنيك
Al-Hasan pravil: „Rajská panna prohovoří k Bohu blízkému, zatímco s ní tento bude ležet na břehu řeky medu v Ráji a ona mu bude podávat číši nejsladšího nápoje. Zeptá se jej: „Víš, kterého dne mne Alláh s tebou zasnoubil? Viděl tě v dlouhý letní den, zatímco jsi v žáru poledního vedra žíznil. Svolal anděly a pravil: „Pohlédněte na Mého služebníka! Opustil svou manželku, pohodlí, jídlo a pití jen kvůli Mně, z touhy po tom, co jsem pro něho připravil. Buďte svědky, že jsem mu odpustil,“ načež ti v onen den odpustil a oženil tě se mnou."